Үндсэн хуулийн эрх зүй бол иргэдийн үндсэн эрх, эрх чөлөөг хамгаалж, үүний тулд төрийн эрх мэдлийн тогтолцоог бий болгох хэм хэмжээний цогц юм. Үндсэн хуулийн эрх зүй нь шинжлэх ухааны хувьд хууль зүйн шинжлэх ухааны нэг хэсэг бөгөөд энэ нь эргээд нийгмийн шинжлэх ухааны системийн холбоос юм.
Үндсэн хуулийн эрх зүй нь хэв шинж, тодорхойлолт, хууль эрх зүйн байгууллагуудын үүрэг, хууль дээдлэх ёс, тэдгээрийн үйл ажиллагааны үр нөлөөг судалж, эрх зүйн хэм хэмжээний үр нөлөөг нэмэгдүүлэх арга замыг эрэлхийлэв. Энэхүү шинжлэх ухаан нь нийгмийн түүхэн хөгжилд шууд нөлөөлдөг.
Хууль зүйн шинжлэх ухааны дунд Үндсэн хуулийн эрх зүй нь хамгийн төвөгтэй боловч энэ нь тусгай эрх зүйн шинжлэх ухааныг цаашид судлах онолын үндэс суурийн талаар мэдлэг өгдөг. Энэ нь одоогийн үндсэн хууль, эрх зүйн хууль тогтоомжид үндэслэсэн үндсэн ойлголт, ангиллыг тогтоодог; хууль эрх зүйн байгууллагын чиг үүрэг, үүргийг судалж, дүн шинжилгээ хийдэг.
Үндсэн хуулийн эрх зүйн үндсэн даалгаварууд нь: энэ шинжлэх ухааны ерөнхий ойлголтуудын тогтолцоог судлах, хууль эрх зүйн хэм хэмжээ, олон нийтийн байгууллагууд, төрийн байгууллагуудын үйл ажиллагаанд дүн шинжилгээ хийх аргуудыг эзэмших; хууль дээдлэх ёс, түүний хэрэгжилтэд нөлөөлөх улс төр, эдийн засаг, ёс суртахууны хүчин зүйлийг тодорхойлох. Шинжлэх ухааны хувьд Үндсэн хуулийн эрх зүй нь төрийн тогтолцооны гүнзгий өөрчлөлтөд хүчтэй нөлөөлдөг. Энэ нь төрийн эрх мэдлийн зохион байгуулалт, төр ба иргэдийн хоорондын харилцаатай холбоотой шинэ санаа бодлыг бий болгож, нэгтгэхэд хүргэдэг.
Салбарын хувьд Үндсэн хуулийн хууль нь төрийн эрх зүйн тогтолцоонд гол байр суурийг эзэлдэг. Энэ төрлийн хуулийн сэдэв нь энэ салбараар зохицуулагддаг нийгмийн харилцааг агуулдаг. Энэ сэдэвтэй холбоотой нийгмийн харилцаа нь төрийн эрх мэдлийн зохион байгуулалт, түүний хэрэгжилт, түүнчлэн иргэд, төрийн харилцааны хүрээнд үүсдэг.
Энэхүү эрх зүйн салбарын эх сурвалж нь төрийн эрх зүйн гол акт болох Үндсэн хууль юм. Үндсэн хуулийн эрх зүй нь нийгэм, төрийн бүтцийн үндсэн зарчмуудыг хуулиар тодорхойлж, нийгэмд болж буй бүхий л үйл явцыг удирдах анхны заалтуудыг тогтоожээ; нийгмийн харилцааны бүхий л хүрээнд эрх зүйн зохицуулалтын үндсэн чиглэлийг тусгасан үндсэн удирдамжийг өгдөг.
Орчин үеийн эрх зүйт төр нь ертөнцийг үзэх үзлийн олон янзын ойлголтыг энх тайвнаар зэрэгцэн орших, түүнийг ойлгох, бодитой үнэлэхийг шаарддаг. Тиймээс үндсэн хуулийн эрх зүйн үндсэн зарчмууд нь хүн төрөлхтний нийтлэг үнэт зүйлсийн тэргүүлэх чиглэлийг хүлээн зөвшөөрөх, иргэний нийгмийг хөгжүүлэх "нийтлэг" байдлаас ангид байх хэрэгцээг хүлээн зөвшөөрөх явдал юм.
